Nasz szpital w Kongu lada chwila będzie musiał się zmierzyć z epidemią eboli. W tym rejonie zachorowało już ponad 1700 osób, z czego ponad 1100 zmarło. Potrzebujemy dużych ilości materiałów sanitarnych na wypadek dotarcia wirusa do szpitala oraz środków na przyjęcie większej liczby pacjentów.
Wiadomość jest wysyłana...
Drugi co do wielkości kraj w Afryce, kraj pełen paradoksów. Z jednej strony bogaty w zasoby naturalne (m.in. kobalt, miedź, koltan, ropa naftowa, diamenty, złoto), z drugiej jego mieszkańcy należą do najbiedniejszych na świecie. Od dziesięcioleci Kongo pogrążone jest w przedłużających się konfliktach, które doprowadziły do powstania jednego z największych kryzysów humanitarnych na świecie.
W wiosce Ntamugenga w prowincji Kivu Północne mamy pod opieką szpital. To od lat wyjątkowo niebezpieczny region świata: bandyci, rebelie, niepokoje społeczne i ciągle wisząca na włosku wojna. Pacjentów wciąż przybywa.
Dla dziesiątków tysięcy ludzi jesteśmy jedynym ośrodkiem opieki zdrowotnej w promieniu kilkudziesięciu kilometrów (chorych przynoszą nam nawet z Ugandy).
Na sytuacji w Kongu (DRC) korzystają lokalni bandyci i rebelianci. Cierpią jak zwykle najbiedniejsi i bezbronni. Dzięki Wam mają się gdzie schronić, dzięki Wam możemy ich leczyć i karmić.
Szpital prowadzony jest przez polskie siostry od aniołów. Zdaje się, że nie znają one sytuacji, o której można by powiedzieć, że jest beznadziejna, choć wiedzą, czym jest huk wybuchających moździerzy.
Trudno też uwierzyć, ale w tej małej wiosce w górach, do której nie dojedzie samochód bez napędu na cztery koła, spotkało się kilku doskonałych fachowców, którzy oprócz tego, że ratują zdrowie, są dla reszty przykładem, że nadzieja umiera ostatnia. Szpital to dla nich całe życie.
W szpitalu mamy 72 łóżka. Miesięcznie zapewniamy ok. 1 500 przyjęć ambulatoryjnych, 500 hospitalizacji, 100 porodów (w tym 1/3 przez cesarskie cięcie), leczenie 900 osób chorych na malarię, 70 transfuzji krwi. Rocznie to blisko 30 000 procedur medycznych.
Płacimy pensje personelowi, kupujemy mleko terapeutyczne, leki, sprzęt. Wszystko to odbywa się w warunkach, które europejskim lekarzom trudno byłoby sobie wyobrazić. Codziennie ratujemy życie dziesiątkom ludzi.
26.09.2018
„Dziewicza równikowa dżungla, piękne widoki na wulkany i jeziora. „Kongo to raj dla turystów” – powtarzają ci, którzy akurat wracają z wypraw pod wulkan, by zobaczyć ostatnie na świecie goryle górskie. Słyszę to często na przejściu granicznym wśród powracających do domu uczestników wypraw. Jednak ludzie, którzy się tu urodzili zwykle dodają: „Tak. Kongo to raj […]
02.10.2018
Tatiana jest szczęśliwą mamą trójki dzieci: 12 letniej Aliny, 10 letniej Christiny i małego Amosa. Mieszka z mężem w Bugina, ok. 2 godzin pieszo od Ntamugengi. Jak większość mieszkańców okolicznych wiosek utrzymują się z uprawy niewielkiego pola. Do niego również mają kawał drogi. Każdy dzień wygląda podobnie: dwie godziny pieszo do pola, sześć godzin pracy, […]
10.09.2018
Mamy nadzieje, że przez wakacje nagromadziliście mnóstwo wspaniałych wspomnień i nabraliście siły, by wrócić do codziennych zajęć. Wszystkim, którzy odpoczywali od rutyny… i często od facebooka chcielibyśmy opowiedzieć co przez dwa ostatnie miesiące działo się w naszym szpitalu w Ntamugendze. W lipcu i sierpniu przyjęliśmy na konsultacje lekarskie 1621 chorych. Aż 687 pacjentów wymagało hospitalizacji. […]