Bangladesz
Jest jednym z najbardziej zaludnionych i zarazem najbiedniejszych państw świata. Na jeden kilometr kwadratowy przypada tu ponad tysiąc mieszkańców. W kraju mieszka blisko 150 milionów ludzi. W sąsiedniej Mjanmie od połowy 2017 roku tysiące Rohingów straciło życie. Spalono ich wioski, a ocalali ruszyli w kierunku granicy z Bangladeszem. W ciągu kilku miesięcy w strefie przygranicznej osiedlił się blisko milion uchodźców.
Garść informacji:
- ONZ od początku nazywa prześladowania Rohingów czystką etniczną
- Rohingowie to dziś najbardziej prześladowana grupa etniczna
- w pobliżu miasta Cox’s Bazar znajduje się największy na świecie obóz dla uchodźców, liczący ok. 920 000 ludzi
- 55% ludności w obozie to dzieci
wzbogacamy dietę i zapewniamy niezbędne produkty gospodarstwa domowego dla
kilkudziesięciu
najsłabszych uchodźców
Karmimy
Uczymy
Dobiega końca budowa naszej świetlicy w największym na świecie obozie dla uchodźców: Rohingów, którzy dwa lata temu opuścili Mjanmę (dawną Birmę) uciekając przed czystką etniczną i ludobójstwem.
Świetlica – centrum pomocy w ciągu dnia będzie zapewniać wyżywienie i opiekę, naukę i zabawę 80 dzieciom, a po południu stanowić ośrodek wsparcia dla rodziców – będą mogli tam uczyć się tam zawodu – szycia i obróbki drewna, odpocząć, wypożyczyć książkę.
Obecnie mieszkańcy obozu żyją w strasznych warunkach – nie mogą go opuszczać, nie mogą pracować, a dzieci nie mogą się uczyć. Rohingowie mimo że pozornie bezpieczni, żyją w zawieszeniu, nie mają żadnych praw. Do tej pory nie otrzymali statusu uchodźców. Podejście władz do obozu zmienia się z tygodnia na tydzień. Nastroje są mocno antyuchodźcze. Potrzeby są ogromne, a przez prawne zawiłości udzielanie pomocy wcale nie takie łatwe.
Szacujemy, że utrzymanie centrum będzie nas kosztowało ok. 9 000 dolarów miesięcznie – koszt zaopiekowania się przez cały dzień jednym człowiekiem to 11 złotych – tyle potrzebujemy dla każdego uchodźcy, by w naszym ośrodku dostał posiłek, mógł spędzić czas w bezpiecznym otoczeniu, porozmawiać z wychowawcami, odnaleźć w całej beznadziei promyk nadziei.
