Adeline odeszła dziś o 5.30 rano.

Będziemy pamiętać ją zawsze. To naprawdę wielka sprawa, że mogliśmy pomóc jej przejść przez ostatnie chwile po tej stronie chmur, przypominając, że każdy człowiek, również umierający ma prawo do miłości, troski, szczęścia. A ona pomogła nam. Przez swój promienny uśmiech (czasem przez łzy), przez ten mocny uścisk, którym witała się z każdym, jakby nie chciała go już nigdy puścić, przez to „dziękuję”, które powtarzała ze sto razy na dzień (nigdy o nic nie prosząc), przez dawane wszystkim odwiedzającym szczere, proste błogosławieństwo 🙂 Wierzę, że wciąż będzie się za nas modlić…

Ze spraw organizacyjnych – wysłaliśmy 1 tys. USD wsparcia (comiesięcznego) do hospicjum (Adeline nauczyła nas jak bardzo przydatne są naszym terminalnym chorym łatwo przyswajalne nutri-drinki, które za tę kasę, między innymi, kupowaliśmy i będziemy kupować). Bardzo bym chciał podnieść te miesięczne wpłaty do 2 tys. USD, ale to już zależy od Waszych znajomych, bo wiem, że Was i tak już pewnie wydrenowaliśmy 😉